برای کمک به تشخیص عفونت ژیاردیا (ژیاردیازیس)، پزشک احتمالا نمونه ای از مدفوع را آزمایش می‌کند. برای دقت، ممکن است از شما خواسته شود که چندین نمونه مدفوع جمع آوری شده در طی چند روز را ارسال کنید. سپس نمونه ها در آزمایشگاه از نظر وجود انگل بررسی می شوند. همچنین ممکن است از آزمایش مدفوع برای نظارت بر اثربخشی هر درمانی که دریافت می کنید استفاده شود.

رفتار

کودکان و بزرگسالانی که عفونت ژیاردیا بدون علائم دارند معمولاً نیازی به درمان ندارند مگر اینکه احتمال انتشار انگل‌ها وجود داشته باشد. بسیاری از افرادی که مشکل دارند، اغلب در عرض چند هفته به خودی خود بهبود می یابند.

هنگامی که علائم و نشانه ها شدید هستند یا عفونت ادامه می یابد، پزشکان معمولا عفونت ژیاردیا را با داروهایی درمان می کنند، مانند:

مترونیدازول (Flagyl). مترونیدازول رایج ترین آنتی بیوتیک مورد استفاده برای عفونت ژیاردیا است. عوارض جانبی ممکن است شامل حالت تهوع و طعم فلزی در دهان باشد. 

تینیدازول (تینداماکس). تینیدازول به خوبی مترونیدازول عمل می کند و بسیاری از عوارض جانبی مشابه دارد، اما می توان آن را در یک دوز تجویز کرد.

نیتازوکسانید. از آنجایی که نیتازوکسانید به شکل مایع است، بلعیدن آن برای کودکان آسان‌تر است. عوارض جانبی ممکن است شامل حالت تهوع، گاز، زردی چشم و ادرار زرد رنگ روشن باشد.

هیچ دارویی به طور مداوم برای عفونت ژیاردیا در بارداری توصیه نمی شود، زیرا احتمال اثرات مضر دارو برای جنین وجود دارد. اگر علائم خفیف باشد، ممکن است پزشک به تعویق انداختن درمان تا سه ماهه اول یا بیشتر توصیه کند. اگر درمان ضروری است، بهترین گزینه درمانی موجود را با پزشک خود در میان بگذارید.

آماده شدن برای قرار ملاقات

در حالی که ممکن است در ابتدا علائم خود را با پزشک خانواده خود مطرح کنید، او ممکن است شما را به یک متخصص گوارش ارجاع دهد - پزشکی که در اختلالات سیستم گوارشی تخصص دارد.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقاتتان، ممکن است بخواهید فهرستی از پاسخ‌های سؤالات زیر را بنویسید:

علائم و نشانه ها از چه زمانی شروع شد؟

آیا چیزی آنها را بهتر یا بدتر می کند؟

آیا با بچه های کوچک کار یا زندگی می کنید؟

چه نوع داروها و مکمل های غذایی مصرف می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است از شما بخواهد که دراز بکشید تا بتواند به آرامی قسمت های مختلف شکم را فشار دهد تا مناطق حساس را بررسی کند. او همچنین ممکن است دهان و پوست را برای علائم کم آبی بررسی کند. همچنین ممکن است دستورالعمل هایی در مورد نحوه آوردن نمونه مدفوع به شما داده شود.